หากย้อนไปเมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้ว คงไม่มีใครที่ไม่รู้จัก ‘วัลลี บุญเส็ง’ หรือ ‘วัลลี ณรงค์เวทย์’ เด็กหญิงยอดกตัญญู.

เด็กหญิงคนหนึ่งที่ต้องวิ่งกลับบ้านไปป้อนข้าวแม่ที่ไม่สบายและยายที่มองไม่เห็น ทั้งที่ในตอนนั้นเธอมีอายุแค่ 12 ปี แต่เธอกลับมีความคิดที่เป็นผู้ใหญ่

ต่อมาครูที่โรงเรียนรู้เรื่องราวของ ‘เด็กหญิงวัลลี’ จึงพยายามหาทางช่วยเธอ เรื่องราวความกตัญญูของเธอแพร่ออกไป

จนหนังสือพิมพ์ ‘ไทยรัฐ’ นำเสนอเรื่องราวชีวิตของเธอ ทำให้สื่อต่างๆ ให้ความสนใจ ‘เด็กหญิงวัลลี’ จึงเป็นที่รู้จักของคนทั้งประเทศ

และหลังจากนั้นเรื่องราวของเธอก็ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์และเขียนเป็นหนังสือออกมา รวมถึงได้รับการช่วยเหลือจากผู้ใจบุญ

หน่วยงานต่าง ๆ และอีกมากมาย เรียกได้ว่าเธอเป็น เครื่องหมายสุดยอดความกตัญญู ปี 2524 เลยก็ว่าได้

‘เด็กหญิงวัลลี’ เด็กหญิงสายตาสั้นที่ต้องนั่งอยู่แถวหน้าเสมอเพื่อจะได้มองครูสอนได้ชัดๆ ในตอนพักกลางวันของทุกวัน

จะไม่มีใครเห็น ‘วัลลี’ กินข้าว และนั่งเล่นกับเพื่อนๆ เหมือนเด็กคนอื่น เพราะเธอต้องวิ่งกลับบ้านระยะทางหลายกิโลเมตร

เพื่อไปป้อนข้าวป้อนน้ำแม่ รวมทั้งยายชราที่สายตาช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ จากนั้นเธอก็ต้องวิ่งกลับไปเรียนในช่วงบ่าย

ทุกคนตั้งคำถามกับพฤติกรรมหายไปในตอนพักกลางวันของ ‘วัลลี’ วันหนึ่งคุณครูตัดสินใจติดตามไปดูถึงได้รับรู้ชีวิตของเด็กหญิงยอดกตัญญูคนนี้

และเรื่องราวของเธอก็ถูกถ่ายทอดออกมาในรูปแบบของภาพยนตร์ ซึ่งถือเป็นภาพยนตร์อีกเรื่องที่เรียกน้ำตาได้ทุกครั้งเวลาเปิดดู

ซึ่งเรื่องราวของเธอถูกเล่าขานและกลายเป็นที่ยกย่องในความกตัญญูกตเวที จนกลายมาเป็นบุคคลต้นแบบในสังคมไทยอยู่ช่วงหนึ่ง

และมีการนำเรื่องราวชีวิตของ ‘วัลลี’ มาทำเป็นภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ ซึ่งผู้รับบทบาท ‘วัลลี’ คือ ‘สมฤดี นุ่มอําพันธ์’ จนทำให้เธอมีชื่อเสียงโด่งดัง

โดย ‘วัลลี ยอดกตัญญู’ ตัวจริงนั้นมีชื่อจริงว่า ‘วัลลี บุญเส็ง’ หรือชื่อเดิมคือ ‘วัลลี ณรงค์เวทย์’ เกิดเมื่อปี 2511

ปัจจุบัน ยังคงอยู่ที่บ้านเดิมในจังหวัดสมุทรสงคราม และแต่งงานกับ ‘พันตำรวจโท ธนพัฒน์ บุญเส็ง’ มีบุตร 2 คน ปัจจุบันประกอบอาชีพส่วนตัว